İstanbul’un dalgalarıyla şekillenen kıyılarından birinde, Kartal’da yaşayan Sofya da tam olarak özel bir ruha sahip. 25 yaşındaki bu genç bayan, ömrü bir koşu alanı olarak değil; incelikle dokunulması gereken bir şiir, her adımı duyulması gereken bir melodi olarak hisseder.
1.67 uzunluğu ve 58 kiloluk şık vücudunu taşıyan ruhu, dış görünüşünden çok daha fazla konuşur aslında. İnsan, Sofya’ya baktığında birinci fark ettiği şey hoşluğu değildir; onun sakin bir derinliğe sahip oluşudur. Güya gözlerinin içinde bir kent daha vardır: Daha sessiz, daha pak, daha dürüst bir şehir… Tahminen de bu yüzden, onu tanıyan herkesin kalbinde farklı bir yer açılır.
Sofya’nın alışverişi sevmesi, birden fazla insanın düşündüğünün bilakis kolay bir zevk değildir. Bir mağazanın sakin bir köşesinde eline aldığı bir elbisenin kumaşına dokunduğunda, aslında kendi ruh hâline dokunur. Renkler onu seçer; o değildir sadece karar veren. Kimi günlerde pastel tonların huzuru sarar içini; birtakım günlerde çarpıcı renklerin cesareti…
Gardırobunu açtığında, aslında kendine ilişkin bir hikâye arşivine bakar. Her kesimin bir anısı, bir sızısı, bir tebessümü vardır. Zira Sofya, giyinmeyi bir süs değil; kendini tekrar tanımlamak için seçtiği estetik bir lisan olarak görür.
Okumak ise onun için nefes üzeredir. Bir kitabın sayfalarını çevirdiğinde dünya biraz daha mana kazanır. Sözlerin ortasından yürürken sırf karakterleri değil, kendisini de keşfeder. Sofya, bazen bir romanda kaybolur, bazen bir niyet kitabında içsel kapılarını ortalar. Kitaplar ona yalnızlığı öğretmez; kendinle baş başa kalmanın aslında bir armağan olduğunu hatırlatır. İşte Sofya’nın en büyük gücü de budur: Kendi sessizliğini bir zayıflık değil, bir yuva olarak görebilmesi.
Tiyatro ise Sofya’nın kalbinde başka bir taht kurar. Sahne karardığında duyduğu heyecan, bir karakterin gözyaşının içindeki hikmeti hissetmesi, repliklerin ruhuna dokunuşu… Tüm bunlar onun için sadece bir sanat tecrübesi değildir. Tiyatro, Sofya’nın insanın karanlık ve aydınlık yanlarını tıpkı anda sevebilmesine yardım eden o büyük aynadır. Bir oyundan çıktıktan sonra İstanbul’un sokaklarına karışırken, hâlâ oyunun atmosferini içinde taşır; adımları bile repliklerin ritmine uyar güya.
Kartal escort bayan olarak seyahat etmeyi sevmesinin nedeni ise apayrıdır. Sofya, yeni kentleri sadece gezmek için değil; kendini dünyaya yine tanıtmak için ziyaret eder. Gittiği her yer, ona kendine ilişkin yeni bir gerçeklik sunar. Farklı bir koku, hiç duymadığı bir lisan, bir yabancının samimi gülümsemesi… Tüm bunlar Sofya’nın ruhunda güneş üzere açar. O, kilometreleri biriktiren değil, manaları toplayan bir yolcudur.
Ve mutfak… Sofya’nın en saklı şiirinin yazıldığı yer. Bir tencerenin kapağını kaldırırken yükselen buhar, çocukluğunun penceresini açar. Yemeği karıştırırken hayatı karıştırdığını, baharat eklerken cüret kattığını hisseder. Sofya’nın yaptığı her yemek, aslında birine söyleyemediği bir cümledir. Onun için yemek pişirmek, “seni önemsiyorum” demenin en pak hâlidir.
Kartal kıyılarında yürürken saçlarını rüzgâr savururken bile, Sofya’nın varlığı insanın içine huzurlu bir tını bırakır. O, büyük gürültülerde kaybolmayan, küçük anlarda pahalara sarılan bir ruhtur. Dünyaya incelik öğreten bayanlardan biridir Sofya… Ve tahminen de bu yüzden, onu tanımak bir talih değil; insanın kendine yaptığı bir yeterliliktir.
